|
ชีวิตนักข่าว...ข้าวดังหอมดิน
ณรงค์ ชื่นนิรันดร์
16 ธ.ค.2551
เมื่อวันที่ 16ธันวาคม 2551 เวลาประมาณ 11.30 น. ผม และ คุณอำพล บุญจันทร์ ผอ.สำนักประชาสัมพันธ์เขต 6 พร้อมด้วย คุณเสริมศรี เพชรสุทธิ์ ผู้ช่วย ส่วนบริหารทั่วไป คุณวันดี มุสิกพงศ์ เจ้าหน้าที่งานพัสดุ และ นายพิชัย วัชรดิลก พขร. เราได้แวะทานข้าวระหว่างทางหาดใหญ่-สงขลา ที่ตั้งอยู่ริมถนนลพบุรีราเมศร์ ชื่อร้าน ข้าวดัง หอมดิน ความพิเศษ ของร้านนี้ คือการหุงข้าวด้วยหม้อดิน ดังที่เห็นในภาพ
กลิ่นหอมของข้าวกลายเป็นไอโชยออกจากหม้อดิน ซึ่งเป็นความแปลกของร้านนี้ อาหารที่เราสั่งทานวันนั้น คือ แกงส้มชะอมไข่ ซึ่งต้องทานกับ ไข่เจียว ถึงจะอร่อย จากนั้นก็จะมีอาหารที่ขึ้นชื่อคือ ผักเหมียงผัดไข่ ตามด้วย ผักเหมียงต้มกะทิกุ้ง ยำผักกูด และทางร้่านได้แถมผักสดมาหนึ่งถาด ด้วยความอร่อยผมได้สั่งน้ำพริกแมงดา แต่ว่า กว่าน้ำพริกแมงดาจะมา อาหารหมดและทุกคนอิ่มผมจึง ต้องห่อน้ำพริกแมงดา กลับมากินที่บ้านครับ
สำหรับเรื่องผักเหมียง ทางสงขลา จะเรียกว่าผักเหรียง ครับ แต่ทางพังงา ภูเก็ต จะเรียกผักเหมียง ผักชนิดนี้เป็นต้นไม้ยืนต้น ขึ้นตามท้องนา ต่อมา มีการปลูกเป็นพืชเศรษฐกิจในหลายพื้นที่
ข้าวดังหอมดิน หอมกลิ่นข้าวสุก
เปลวเพลิงเลียลุก โลมลูบจูบดิน
มือแม่แก่ แก่ แม่แก่รักถิ่น
อาวรณ์ถวิล รักลูกผูกตี
ลูกโตแก่กล้า ปัญญาศักดิ์ศรี
ภูมิถิ่นแห่งนี้ ชีวีสร้างธรรม
นำพาครอบครัว ทั่วหน้าอิ่มหนำ
นำครรลองธรรม นำเราเจริญ
เพื่อนฝูงพรั่งพร้อม มิเพียงผิวเผิน
กี่เท้าก้าวเดิน ล้วนความเป็นธรรม
ชีวิตอย่างนี้ มิมีต้อยต่ำ
ความดีชี้นำ ข้าวดังหอมดิน
สุรชัย จันทิมาธร (น้าหงา)
29 เมษายน 2550 สงขลา
กลอนบทนี้ คุณสุรชัย จันทิมาธร ได้เขียนไว้ที่ร้านข้าวดัง หอมดิน และเจ้าของร้านได้นำมาติดไว้ที่ร้าน ผมจึงขอนำมาเผยแพร่ ให้ท่านได้อ่านกันต่อไปครับ
| 
หน้าแรก
สถิติวันนี้ 
สถิติเดือนนี้ 
สถิติปีนี้ 
