|
ในช่วงปี 1ธันวาคม พ.ศ.2540-1 พฤษภาคม พ.ศ.2546 ผมได้ปฏิบัติหน้าที่ตำแหน่งผู้สื่อข่าว 7สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทยตะกั่วป่า ซึ่งเป็นสถานีวิทยุกระจายเสียงเล็ก ๆ มีเจ้าหน้าที่ไม่กี่คน แต่พวกเราอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข อากาศดีมาก ชาวเมืองตะกั่วป่า อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข มีอะไรก็แบ่งปันกัน แม้นว่าบ้านเมืองจะเงียบเพราะไม่ค่อยมีผู้คนเหมือนเมื่อก่อน ที่มีการทำเหมืองแร่ดีบุก แต่ก็เริ่มที่จะมีรีสอร์ท โรงแรมที่ทันสมัยเกิดขึ้นมากมาย บรรยากาศของความคึกคักก็เริ่มกลับมาเยือนตะกั่วป่าอีก แต่แล้วภัยพิบัติก็กลับมาทำลายผู้คนและธุรกิจลงอย่างย่อยยับ นั่นคือ สึนามิ คร่าผู้คนมากกว่าห้าพันคน ทำให้เกิดบาดแผลที่ยากจะลบเลือน เหตุการณ์แห่งความทรงจำเกิดขึ้นเมื่อวันอาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม 2547 ผมไม่ได้อยู่ที่นั่น เพราะผมเพิ่งย้ายมาทำงานในหน้าที่ ผู้สื่อข่าว 8 ว. ณ สำนักประชาสัมพันธ์เขต 6 สงขลา (หาดใหญ่) หากผมอยู่ผมอาจจะตายไปแล้วก็ได้ เพราะตลอดแนวสึนามิที่ถล่ม มันเป็นเส้นทางกลับบ้านที่ภูเก็ตของผม และนั่นรถยนต์คันเล็ก ๆ ของผม คงถูกกระแสน้ำที่บ้าคลั่งพัดจมลงสู่ก้นทะเลอย่างแน่นอน แต่โชคชะตาคงกำหนดให้ผมแล้วจึงได้รอดมาได้
ขณะที่ผมทำงานอยุ่ที่อำเภอตะกั่วป่า ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีจากพี่ ๆ เพื่อน ๆ ชาวตะกั่วป่าทุกคน ที่ร่วมทำกิจกรรม หลายครั้ง และที่สำคัญ พวกเราได้ทำให้กระแสของจักรยานเสือภูเขา ที่ตะกั่วป่า คึกคัก เป็นอย่างมาก โดยผมผู้ทำหน้าที่ในการประชาสัมพันธ์ กิจกรรมที่ดีที่ชาวตะกั่วป่าได้ทำอย่้างเข้มแข็งอยู่แล้วเพียงแต่ผมต่อยอดเพียงนิดเดียวก็ทำให้บรรยากาศคึกคัก และสนุก ที่ทุกคนต่างให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ จนผมได้จัดทำ เว็บไซต์ชื่อhttp://www.geocities.com/bitakuapaตอนนี้เปลี่ยนเป็นเว็บไซต์ http://www.narongthai.com/ ซึ่งเป็นเว็บไซต์ที่มีความพยายามจะรวมเอากิจกรรมชาวเสือภูเขาตะกั่วป่ามาเก็บไว้และเผยแพร่ต่อสาธารณชน
บันทึก: 14 ก.ค.50 เวลา 23.30 น.
Home page เป็นหน้าเว็บไซต์ ที่นำกิจกรรมระหว่างที่ผมอยู่ตะกั่วป่า มาขีดเขียน นำเสนอต่อสาธารณชน เพื่อเป็นความรู้และความบันเทิงเพราะผมมีความเชื่อว่าทุกวินาทีจะไม่มีอะไรที่หมุนมาอยู่ที่เดิม หรือที่เรียกว่าซ้ำรอยเดิมอย่างแน่นอน บางคนเชื่อว่า เวลามันหมุนเป็นวงกลม จะต้องเหมือนกันซิ ความจริงมันไม่เหมือนนะครับลองสังเกตให้ดี สภาพแวดล้อมต่างไป
ดังนั้นผมจึงมีความพยายามที่จะบันทึกภาพให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อบันทึกความทรงจำ ที่นับวันจะห่างเราออกไปทุกขณะและผมก็เริ่มปัดฝุ่นเว็บไซต์นี้ที่ปล่อยที่ร้างมาหลายปี เพราะไม่มีเวลาดูแลและไม่มีข้อมูล ** บันทึก:18ก.ค.50
| 
หน้าแรก
สถิติวันนี้ 
สถิติเดือนนี้ 
สถิติปีนี้ 
