|
ชีวิตนักข่าว...ร้านแม่เฮือง มุกดาหาร
ณรงค์ ชื่นนิรันดร์
5 ธันวาคม 2552
ผมมีโอกาสได้แวะเวียนไป เมืองมุกดาหาร หลังจากที่ผมเดินทางกลับจาก เมืองท่าแขก ประเทศลาว ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เมืองนครพนม แน่นอนครับ เรื่องวัฒนธรรมด้านอาหาร เป็นเรื่องที่จะบ่งชี้ถึงความเป็นตัวตน ของผู้คนที่นั่น ครับ
เมืองมุกดาหาร ถือว่าเป็นเมืองหน้าด่านของไทย ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง ที่มีฝั่งตรงกันข้าม คือเมืองสะหวันนะเขต ประเทศ ลาว เมื่อเกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา และสงครามเวียดนาม ก็จะมีชาวลาว ชาวเวียดนาม อพยพข้ามน้ำโขง หนีภัยสงครามมาตั้งรกรากที่เมืองมุกดาหาร จึงทำให้ เมืองมุกดาหาร มีชาวเวียดนาม และชาวลาว มาทำมาค้าขายเป็นจำนวนมาก ในเรื่องอาหารการกิน ชาวเวียดนาม และชาวลาว ก็จะนำเข้ามาด้วย ชนิดที่แยกกันไม่ออก ทั้ง อาหารญวน อาทิ ก๊วยจั๊บญวน แหนมเนือง หมูยอ เมี่ยงญวน ส่วนอาหารลาว ก็มีส้มตำลาว ปลานิลเผา ต้มแซบ พูดแล้วน้ำลายสอ เพราะใกล้จะได้เวลาอาหารแล้ว
เมื่อผมนั่งรถยนต์ ถึงท่ารถ บขส.มุกดาหาร เวลาประมาณ 11 โมง ก็ได้เวลาทานอาหารพอดี ครับ ผมเริ่มมองหาร้านอาหารที่อยู่ในละแวกนั้น พลันก็เหลือบไปเห็นร้านอาหาร แห่งหนึ่ง ที่ใกล้กับ บขสเป็นร้านอาหาร ประมาณ 3 คูหา ชื่อร้านแม่เฮือง ขายอาหารอีสาน และอาหารญวน ประเภท ลาบ ส้มตำ น้ำตก ก๊วยเตี๋ยว เนื้อแห้ง ไก่ย่าง ข้าวเหนียว ก๊วยจั๊บญวน ผมขอดูเมนู สักพัก ผมจึงสั่ง ส้มตำลาว หนึ่งจาน ก๊วยจั๊บญวน หนึ่งถ้วย แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับมื้อเที่ยงนี้
ที่ผมสั่งก๊วยจั๊บญวน มาทาน เพราะในสมัยที่ผมเป็นเด็ก ผมมีความฝังใจในความอร่อย และพอจำความได้ ว่า ผมเคยกินก๊วยจั๊บญวน ที่คนญวน หรือที่บ้านผมเรียกคนแกว หาบมาขาย ก่อนเที่ยง ทุกวัน ชาวญวน คนนี้ เป็นผู้หญิงอายุประมาณ 40 ปี ผมยาว ฟันดำ อันเป็นผลจากการเคี้ยวหมาก เธอจะใส่เสื้อผ้าฝ้าย สีขาว แขนยาว คอตั้ง นุ่งกางเกงแพรสีดำ เป็นสาวญวน เต็มตัว รูปร่างเธอเล็ก แต่แข็งแรง หาบมาขาย โดยก๊วยจั๊บใส่ไว้ในหม้อดิน ส่วนตะกร้าหาบอีกอันหนึ่งเอาไว้ใส่ถ้วย
ผมสั่งเธอว่า ขอใส่ถ้วย หนึ่งถ้วย ตอนนั้นจำได้ว่า ถ้วยละ 50 สตางค์ เส้นกลมค่อนข้างใหญ่ มีกระดูกหมูอยู่ประมาณ 2 ชิ้น ส่วนเครื่องปรุงจะมี หอมใบซอย พริกป่น กระเทียมเจียว แหม๋...อร่อยอย่าบอกใคร เป็นความทรงจำที่ยังคงวนเวียนอยู่ในสมองผมตลอดเวลา ถึงแม้นว่าเวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน และเมื่อมาถึงถิ่น ผมจึงไม่ลังเลที่จะสั่ง ก๊วยจั๊บญวน มาทาน เพื่อจะได้รำลึกถึงอดีต เมื่อครั้งยังเป็นเด็ก แต่อร่อยมากกว่า ครับ เพราะนอกจากจะมีเส้นที่เหนียวนุ่มแล้ว ยังมีกระดูกหมู และหมูยอ ที่ค่อนข้างเยอะ โรยหน้าด้วยกระเทียมเจียว หอมซอย และหอมเจียว ผมใช้ช้อนคนให้เข้ากัน และตักเข้าปาก ใจก็พยายามคิดถึงอดีต ที่ได้ลิ้มลองในครั้งแรกของชีวิต อร่อย ครับ
นอกจากผมจะสั่งก๊วยจั๊บญวน มาทานแล้ว ผมยังสั่งส้มตำลาวมาทานอีกครกหนึ่ง เพราะอยากจะรู้ว่า หน้าตาเป็นอย่างไร พลันที่เด็กในร้านยกมาเสริฟ ผมก็ถ่ายรูปไว้ เพื่อบันทึกความทรงจำทันที ส้มตำลาวที่ว่า สูตรเหมือนกับทางฝั่งลาวครับ ที่เห็นก็จะมี ใส่น้ำปลาแดก น้ำปลา มะเขือพวง มะเขือเทศ ที่สำคัญที่ขาดไม่ได้ ก็คือ จะใส่เม็ดกระถินในส้มตำลาวด้วย นี่เป็นเอกลักษณ์พิเศษ นะครับ ร้านใดจะนำสูตรนี้ไปทำผมก็ไม่ขัดข้องหรอกครับ ขอให้ท่านขายได้มีลูกค้าเยอะ ๆ ก็พอครับ
หลังจากที่ผมทานอาหารเสร็จแล้ว ผมก็ขอพูดคุยกับเจ้าของร้าน คือ คุณแม่เฮือง ซึ่งเธอเล่าว่า เฮือง เป็นชื่อเดิม ส่วนชื่อใหม่ คือ นางอมร ธิติโยธิน ขณะนี้อายุ 53ปี และมีเชื้อสายเวียดนาม ครอบครัวย้ายจากเวียดนามมาอยู่ที่เมืองมุกดาหาร นานหลายสิบปีแล้วจนมี ลูกและครอบครัวอยู่ที่เมืองไทย และก็ประกอบกิจการทำเส้นก๊วยจั๊บญวน ทั้งที่เป็นเส้นแห้ง และเส้นสด ข้าวเกรียบงา ใบเมี่ยงสด ทำขายส่งให้กับร้านค้า และศูนย์การค้าทั่วประเทศ โดยเส้นก๊วยจั๊บญวนขายถุงละ 17 บาท ข้าวเกรียบงา ถุงหนึ่งมี 5 อัน ขายถุงละ 20บาท ส่วนใบเมี่ยงสดขนาด กิโลครึ่ง ขายส่งถุงละ 22 บาท ท่านใดที่สนใจ ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องชาวญวนที่อยู่เวียดนามหรือในไทย ก็สามารถสั่งซื้อได้ที่ คุณแม่เฮือง เลขที่ 33/47- 49 ถนนวิวิธสุรกาญน์ ขบส.มุกดาหาร อ.เมือง จ.มุกดาหาร ก็เชิญติดต่อไปนะครับ และนี่ก็คือร้านอาหารที่ผมแนะนำ ให้ท่านไปลองครับ
************
| 
หน้าแรก
สถิติวันนี้ 
สถิติเดือนนี้ 
สถิติปีนี้ 
